RickLoes.reismee.nl

9 mei: Naar Addo

Onderweg naar Addo weer volop genoten van de aapjes die overal langs de weg zitten. Op een hek rustig te kijken wat er langs komt.

Na een kort ritje van twee uur aangekomen in onze lodge, waar de Nederlandse eigenaar al naar ons toe kwam lopen. Nadat hij onze kamer had laten zien, nodigde hij ons uit voor een kop koffie. Hier legde hij uit wat er allemaal te doen is in de omgeving. Je kunt ook een 5 uur durende safari boeken, waarbij je eerst 1,5 uur rijdt dan wat drinkt, dan weer 1,5 uur rijdt dan avond eet en daarna ga je nog voor een nightdrive om de nachtdieren te zien. De eigenaar van de lodge heeft gebeld voor ons om te reserveren voor morgen.
Vanmiddagom 15.00 uurhebben we een game drive door het Addo Elephant National Park dus was er nog genoeg tijd om naar een Cheetah reserving project te gaan. Hier fokken ze met cheeta's , omdat die aan het uitsterven zijn. Het is nogal lastig omdat de vrouwtjes erg kieskeurig zijn en voor elke zwangerschap een ander mannetje kiezen. Prachtige beesten waarvan ik er 1 heb mogen aaien!!!! Zo gaaf, en ze spinde net zoals gewone katten als ik haar onder haar kin aaide. Ze zijn dan wel redelijk tam, maar kunnen zo weer het wild in omdat het jacht instinct blijft. Ze denken alleen dat mensen speelmaatjes zijn maar zij zijn veel sterker. Toen we naar binnen liepen moesten we afwachten of ze naar ons toe kwam, ze zijn net zo eigenwijs als gewone katten als ze geen zin heeft om te knuffelen moet je het niet doen. Maar gelukkig kwam ze gelijk op ons af, en wilde graag aangehaald worden. Op een gegeven moment was ze klaar met knuffelen en wilde ze spelen dit betekende voor ons dat we een stapje terug moesten doen, ze moet ons niet zien als speelkameraadje. En daarnaast liggen wij zo omver na 1 duw.
Maar wat een ervaring om zo'n gevaarlijk beest te aaien, en ze was zachter dan ik verwacht had.
Hierna doorgereden naar het Addo Elephant National park voor de game drive. Erg leuk om gewoon achterover te leunen en je te laten rondrijden. Een grote groep olifanten tegengekomen die naar een drinkplaats ging. Er liep een kleintje bij van ongeveer 2 dagen oud. Hij kon nog niet goed lopen en wankelde tussen twee grote olifanten die hem beschermden. Voor de rest ook kudus, jakhalzen, elanden, buffels, en een dode olifant.
Vanavond krijgen we een driegangenmenu; toast met avocado, boboti, melk cake.

8 mei: naar Graaff Reinet

Vanmorgen gezellig ontbeten met de eigenaren van het guesthouse. De moeder van de man is Nederlands, dus we hebben leuk gekletst.

Er werd verse roerei en toast voor ons gemaakt.
Het regende nog steeds vanmorgen, en het blijft de komende twee dagen regenen hier. Hier zijn ze erg blij met zoveel regen in de winter. Wij hopen dat het 340 km verderop toch droog is.
De regen bleef in de bergen hangen want 3 bergpassen en 1748 meter dalen later is het droog, 21 graden en af en toe laat de zon zich zien.
Was een vrij natte route dit keer, maar niet minder mooi, weet anders. Wat vlakker, maar net voor Graaff Reinet bleek dat we nog erg hoog zaten 1748 meter en door middel van een aantal bergpassen daalden wij flink, we reden zelf in de wolken het begin.
Aangekomen in ons guesthouse hebben we de koffers op de kamer gezet en zijn we een rondje gaan wandelen door Graaff Reinet; een dorpje met veel Nederlandse architectuur.
Onze guesthouse eigenaresse gaf aan dat we er niet als toeristen rond moeten lopen hier dus niet met fototoestel. We hebben maar wat foto's gemaakt met de telefoon.
Toen we terug waren bij het guesthouse hebben we de auto gepakt naar het Camdeboo national park. Hier zijn we eerst de berg opgereden richting The Valley Of Desolation; een mooi uitkijkpunt op de vallei waar Graaff Reinet zich bevindt.
Daarna zijn we het game view park ingereden, waar we hebben gezien: springbok, duiker, eland, black wildebeest, dassie, vervet monkey, struisvogel, schildpad en allerlei soorten vogels. Het is een klein wildpark maar erg mooi.
Vanavond eten we in het guesthouse, het is een wat groter guesthouse dus ze hebben een a la Carte menu met een paar keuzes.
Morgen vertrekken we richting het Addo Elephant National Park, de laatste kans deze reis om de big five te spotten. Het plan is om morgen zelf door het park te rijden en dinsdag hebben weom 15.00 uureen game drive.
We slapen daar in een guesthouse dat gerund wordt door Nederlanders. We hadden een mail gestuurd omdat niet op de site staat dat je daar kunt avond eten, vaak moet je dan van te voren aangeven dat je mee wilt eten. Ook in dit geval, we kregen een Nederlandse mail terug dat ze een drie gangen menu voor ons zullen maken en als we aankomen overleggen we over het avond eten dinsdag.

7 mei: naar Aliwal North

Wat ik gisteren nog vergeten ben te vertellen is wat onze gids ons vertelde; hij woont in het dorp hier in het dal, dit dorp heette cannibal, omdat heel veel jaren geleden de dorpelingen verjaagd zijn uit hun dorp. Ze konden niet op tijd terug komen om te eten, dus hebben ze de oudere dorpelingen opgegeten. Omdat ze bang waren dat er geen toeristen zouden komen om de naam cannibal, hebben ze de naam veranderd.

Gisteravond na het eten dronken we nog wat in de bar, toen er een zuid Afrikaan bij ons kwam zitten die hoorde dat wij Nederlands waren. Hij was hier voor een BMW motorevent waarbij ze 4 dagen off the road rijden. Hij komt zelf uit Johannesburg, maar is pas geleden nog in Kaapstad geweest met zijn gezin en wist allerlei leuke plekken om te bezoeken. We hebben nummers uitgewisseld, zodat hij kan appen wat de leuke plekken zijn.
Natuurlijk even over motocross gepraat want dat doet hij ook. Hij wilde ook graag een foto: "with my new dutch friends" (Wel grappig, hij vertelde dat hij veel panden heeft die hij verhuurt dus hoort er bij dat joviale). We zullen de foto van "onze nieuwe zuid Afrikaanse vriend" op de site zetten.
Vandaag weer een wonderschone route gereden, dwars door het Golden Gate Highlands National Park, waar we weer een heleboel zebra's en allerlei soorten bokken hebben gezien. Toen we bijna op onze eindbestemming waren (Aliwal North) begon het ontzettend te regenen. Aliwal North staat bekend om zijn warmwater bronnen, maar in die stromende regen slaan we die over.
We hebben weer een ontzettend leuke overnachtingsplek. Het is een schapen ranch en er lopen allerlei pauwen en een hond, die, sinds ik hem geaaid heb, strak voor onze deur blijft liggen en steeds pootjes geeft als we de deur open doen.
Eind van de middag naar het centrum gereden, om wat te eten. Van de eigenaresse van ons guesthouse gps coordinaten gekregen van een ranch waar ze t-bones van 800 gram op de bbq maken. The little ranche heet het, gerund door een alternatief stel met van die regenboog truien. Ze hadden hier ook een hippie winkel. De lokale blanke bevolking zat al lekker aan een drankjeop zaterdagmiddag. We waren wat vroeg16.30 uur, omdat het zo regende was het niet wat om rond te kijken in het dorp. Maar we werden gastvrij ontvangen en de bbq werd aangestoken speciaal voor ons, duurde 20 minuten voor hij warm werd, maar dat maakt ons niet uit zo'n grappige plek om te zitten, een bruine bar met rockmuziek. Het schort werd aangetrokken en daar ging ze de keuken in.
Wij hebben de t-bone van 800 gram aan ons voorbij laten gaan en beeffillet genomen. En het was de beste biefstuk die wij in jaren gegeten hebben, zo mals! Er zat zelfgemaakte aardappelsalade en rode bieten/peper salade bij, super lekker. Het werd geserveerd op een groot koeienbord.
Dit was weer een ervaring die we niet hadden meegemaakt als we niets hadden gevraagd aan de guesthouse eigenaresse.
Het is nogal koud op onze kamer, maarrrrr we hebben een elektrische deken!!!
Al met al, ondanks de regen vanmiddag een geslaagde dag. Morgen op naar Graaff Reinnet, waar het hopelijk beter weer is.

6 mei: Drakensbergen

Vanmorgen naar Royal Natal national park geweest. De ingang is hier verderop dus we hoefde maar 10 minuten te rijden. In dit park kun je niet met je auto rond rijden. Er zijn mountainbike routes en hike trails. Hike trails zijn er vanaf1 uur tot 8uurdurende hikes. Wij hebben gekozen om een 3 uur durende hike te doen. Het is maar 6,5 kilometer dus je kunt je voorstellen hoe de trail eruit zat. Berg op met rotsen en zand, over kleine riviertjes door de goede vastzittende stenen uit te kiezen. Een echte hike naar de sunday fall. Het wordt nu winter dus het is droog, maar er was een klein stroompje te zien bij de waterval.

Daarna hebben we nog een hike van 3km gemaakt met een gids naar de wandtekeningen van de bosjesmannen. Dit is verplicht met gids, omdat de mensen alles kapot maakten toen dit nog niet verplicht was. Wel leuk we hadden een privΓ© Tour en hij vertelde over zijn dorp en de gebruiken hier. Ook hier moet een man weer koeien betalen voor een vrouw. Onze gids vroeg aan Rick wat je in Nederland voor een vrouw moet betalen, hij was helemaal verbaasd dat dit niets is.
We zijn tot 1534 meter hoogte geweest hier hadden we een prachtig uitzicht op het amfitheater zoals deze rotsformatie in de Drakensbergen heet. Na een wandeling van 10 kilometer en 500 hoogtemeters (Rick had zijn hartslag horlogeding om) zijn we teruggegaan naar het hotel voor een lekkere burger voor lunch. In drakensville is geen supermarkt daarvoor moet je terugrijden naar bergville, 40 km verderop. We halen steeds een zak met broodjes bij de supermarkt zodat we niet steeds vette hap hoeven te eten. Maar een wrap van de Kentucky fried chicken is ook goed bevallen.
Morgen als we door dorpjes komen maar weer op zoek naar een supermarkt.
Vanmiddag nog even lekker in de zon gezeten en een potje midgetgolf gespeeld.
Morgen een lange reis (550 km) voor de boeg naar Aliwal North.

5 mei: Op weg naar Drakensbergen

Vanmorgenom 7.45 uurbegonnen aan de reis naar Drakensbergen van 450 kilometer.

Wat wel grappig is, is dat bij wegwerkzaamheden geen elektronisch bord is die deze aangeeft, maar een man of vrouw die met een rode vlag staat te zwaaien!
Via een glooiend tot bergachtig landschap (gelukkig ook weer eens een stukje snelweg) naar drakensville gereden. Het is hier ontzettend mooi, het heeft iets weg van Zwitserland zo met die bergtoppen.
Het hotel is redelijk groot, er is een volleybalveld, midgetgolf baan, tafeltennis tafel, zwembad etc. Maar je zit ook echt in de midle of nowhere; de weg naar het hotel was een smal slingerend bergweggetje dat heeeell lang duurde, omdat we niet goed wisten of we de juiste weg hadden. Toen we het aan een meisje aan de kant van de weg vroegen begon ze een heel verhaal in het zulu en zei toen dat hotel ken ik niet, en wees naar beneden en zei Drakensville. Dus zijn we toch maar doorgereden.
Adressen op de TomTom invoeren gaat niet omdat de helft unnamed roads zijn. We hebben wel een routebeschrijving meegekregen, maar soms staat er 350 kilometer wat dan 35 moet zijn en uiteindelijk blijkt dat de afslag na 25 km is. Goed zelf kijken op de kaart dus!
Vanmiddag nog even in de zon gezeten, we wilden even volleyballen, maar er was geen volleybal (en die had ook zeker niet meer in mijn koffer gepast :) )
Ook hebben we vast voorbereid wat we morgen gaan doen, naar het Royal natal national park. Hier gaan we wellicht een wandeling maken.
We zullen vanavond in het hotel eten, er is niets in de buurt behalve bergen, bergen en bergen.
Wellicht leuk om te weten; we zijn qua af te leggen kilometers nu over de helft van onze reis!

4 mei: St. Lucia

Gisteren geen nijlpaarden tegengekomen op weg naar het hotel. Maar ons is verteld dat ze elke avond uit het zwembad komen drinken.

Vandaag staat als eerste een twee uur durende boottocht door het wetlands park op het programma.
Gisteren geen nijlpaard gezien, maar vandaag des te meer. En wat zijn ze eng en groot. Ze hebben tanden zo groot als onze onderarmen. Mannetjes zijn hele dagen bezig hun territorium af te bakenen. Dit doen ze vechtend tot de dood. Voor de rest liggen ze in groepen tegen elkaar aan in ondiep water, want goed zwemmen kunnen ze niet. Ze maken een soort snurkend geluid (nu is ons ook duidelijk wat het geluid steeds was toen we bij de bar in het hotel zaten). Onze gids vertelde dat ze bij hem elke avond zijn tuin kapot lopen, maar dat er niets tegen te doen is. Hekken en muren lopen ze omver.
We kregen een flinke regenbui op de kop, gelukkig was ons hotel dichtbij zodat we konden omkleden.
Vanmiddag zijn we via het wetland park naar Cape Vidal gereden. Dit is een ongerept zandstrand aan de Indische oceaan, erg mooi. Super wilde zee ook, daarom en om de haaien, ga ik er echt niet zwemmen.
Weer veel aapjes bij het strand. We hadden een ijsje gekocht, en een aap dacht deze ook te lusten en greep me bij mijn broekspijp vast, hij wilde mijn ijsje afpakken. Ik schrok me dood, ik voelde ineens leerachtige handjes aan mijn been. We zijn snel in de auto gaan zitten. Waarom ze daar ijs verkopen snap ik nog steeds niet.
Eenmaal terug in st. Lucia hebben we wat inkopen gedaan bij de spar voor morgen onderweg. In de zon in de hotelbar de route voor morgen naar Drakensbergen voorbereid. We hebben weer 450 km voor de boeg en gaan de bergen weer in.

3 mei: naar St. Lucia

Vandaag vroeg ontbeten, en uitgecheckt. We moesten omgerekend €60 betalen voor 2 keer lunch en twee keer avond eten a la Carte.

Nadat we de tank volgegooid hebben op weg naar, st. Lucia, naar het zuiden. Hoe verder naar het zuiden hoe meer Swaziland verandert naar een vlakker savanne-achtig landschap. Wederom genoten van de bedrijvigheid langs de weg, vrouwen met emmers water op hun hoofd waar je u tegen zegt. Ik zou mijn nek breken. En omdat het winter wordt, wordt het droger en moeten ze verder lopen naar een rivier. De helft van de rivieren ligt droog.
Door een kleine omweg te maken hebben we het Hluhluwe-iMfolozi park aangedaan. Dit park is een stuk minder toeristisch en mooier dan het kruger park. Het staat bekend om de grote populatie witte en zwarte neushoorns. We zijn het park aan de noord kant binnen gegaan en via de oost gate er weer uit richting st. Lucia. Helaas vandaag wat minder geluk, geen neushoorn gezien. Wel gezien: zebra's , impala's, buffels, olifanten, giraffen, apen, wilde zwijnen.
Ons hotel ligt aan het water. Savonds lopen hier nijlpaarden over straat, waarvoor ze waarschuwen. We zullen veilig binnen blijven, morgen Een boat Tour waar we de nijlpaarden vast ook kunnen zien.
St. Lucia is een toeristisch dorpje, met een soort "strip" van restaurants. Wij gaan vanavond lekker pizza eten, en hopen op de terugweg geen nijlpaarden tegen te komen. Hier moeten we de kamer en balkon deur goed afsluiten voor de aapjes.

2 mei: Swaziland

Vandaag een dagje wat rustiger aangedaan. Vanmorgen rustig ontbeten. Hier was het ontbijt wat uitgebreider; voor het eerst een gekookt ei gehad!

Na het ontbijt zijn we naar het Mlilwane wild life sanctuary gereden. Was weer een hobbelig ritje over een gravel weg. Grote bedrijvigheid langs de weg zo vroeg, kleding wassen in de rivier, kinderen die touwtje springen en weer vrolijk naar ons zwaaien.
De wegen in het park waren erg slecht. We zijn naar een informatie punt gereden om te kijken of we een guided mountainbike Tour konden doen. Hiervoor moesten we nog twee uur wachten, dus besloten we om zelf met de auto rond te rijden, het is een klein park van 45 km2. We hebben allerlei soorten bokken, zebra's en super grote krokodillen gezien. Onze auto is niet gemaakt om off road te rijden... Wat een gaten!!
Nadat we twee uur zijn rondgereden in het park zijn we eruit gegaan. We hebben gekeken bij een swazis kunst tentoonstelling en zijn even naar het winkelcentrum geweest om weer wat water en broodjes op voorraad te kopen voor morgen.
Terug bij de lodge zijn we even aan het zwembad gaan liggen, het kan niet zo zijn dat we na 3,5 week Afrika niets verkleurd zijn.
Aan het eind van de middag naar de craft market gelopen hier wat verderop. Hier mooie ebben houten souvenirs gekocht, handgemaakt door een mannetje dat voor het winkeltje druk was met een stuk hout en een mes.
Ook nog even de reis voor morgen voorbereid. Op de route ligt nog een park waarvan de reisgidsen zeggen dat je het niet kan missen. Wordt wel een strak schema, maar we gaan het proberen. Dit betekent6.15 uuruit bed. Je kunt er bovenaan in en als het goed is zit er ook een hek aan de zijkant waardoor we richting st. Lucia rijden.